پارك ملي تندوره در 30 كيلومتري جنوب غربي شهرستان درگز قرار گرفته است.به لحاظ تقسیمات سیاسی در محدوده دو شهرستان درگز و قوچان قرار گرفته است.

4-    وسعت منطقه :

مساحت منطقه 35540 هكتار می باشد.

5-    ویژگی و سیمای عمومی منطقه :

توپوگرافی منطقه کوهستانی صخره ای وتپه ماهوری می باشد.مجموعه تندوره بعلت قرارگرفتن بر روي ارتفاعات كپه داغ در جنوب و غرب ، تأثيرپذير بودن از كوير قره قوم و جلگه پست درگز از سمت شمال داراي دو نوع آب و هواي متفاوت است قسمتهاي جنوبي و غربي مجموعه تندوره بعلت وجود ارتفاعات بلند و تحت تأثير توده هاي هوائي مديترانه اي داراي آب و هوائي نسبتاً سرد و رطوبت بيشترو قسمتهاي شمالي تحت تأثير آب و هواي گرم وخشك كوير قره قوم و جلگه پست درگز داراي آب و هوائي نسبتاً گرم و رطوبت كمتر مي باشد.

بر اساس تقسيمات سياسي كشور توسط مركز آمار ايران،  مجموعه تندوره در شمال استان خراسان رضوي،  شهرستان درگز و بخشهاي مركزي و نوخندان و دهستانهاي شهرستانه،  درونگر و تكاب قرار دارد. در نقشه شماره (1ـ1) موقعيت محدوده مطالعاتي نسبت به استان و كل كشور نشان داده شده است.هم‌چنين بر اساس تقسيم‌بندي طرح جامع آب كشور اين منطقه در حوزه آبريز هريررود و كشف‌رود و زيرحوزه رودخانه درونگر قرار گرفته است. مرتفع‌ترين نقطه اين منطقه قله قنبرعلي در جنوب محدوده با ارتفاع 2586 متر است و پست‌ترين نقطه با ارتفاع 884 متر،  در بخش شمالي محدوده قرار دارد. اين منطقه فاقد مراكز جمعيتي مي‌باشد و تنها پاسگاههاي محيط‌باني چهل‌مير،  بابانستان،  شكرآب،  تيوان،  درونگر،  چرلاق و زيارتگاه علي‌بلاغ در داخل محدوده قرار دارند.از راههاي اصلي در اين منطقه راه آسفالته قوچان به دره‌گز است كه از پاسگاه تيوان تا پاسگاه درونگر از داخل منطقه مطالعاتي عبور مي‌كند. هم‌چنين راههاي آسفالته دره‌گز به امامقلي و دره‌گز به چهل‌مير از ديگر راههاي مهم منطقه محسوب مي‌گردند كه راههاي مذكور،  در ابتداي مسير آسفالته و در مجاورت محدوده پارك به صورت شوسه درمي‌آيند. مهم‌ترين جاده خاكي منطقه جاده شكرآب به چهل‌مير است. ديگر راههاي منطقه عمدتاً مالرو مي‌باشند.مجموعه تندوره شامل پارك ملي و منطقه حفاظت‌شده و با وسعت 44848 هكتار در شمال‌شرقي كشور و در نزديكي مرز تركمنستان واقع گرديده است. اين محدوده در موقعيت جغرافيايي 37 درجه و 19 دقيقه تا 37 درجه و 33 دقيقه عرض جغرافيايي و 58 درجه و 33 دقيقه تا 58 درجه و 54 دقيقه طول جغرافيايي واقع گرديده است.

پوشش گیاهی :

در منطقه مورد مطالعه 60 خانواده گياهي با 373 گونه تشخيص داده شده كه خانواده‌هاي Compositae, Graminaea, Leguminosae, Cruciferae  Labiatae, Caryophyllaceae معادل 50 درصد گونه‌هاي موجود را به ترتيب نگارش به خود اختصاص داده و 54 خانواده باقي مانده نيز 50 درصد بقيه گونه‌ها را در برمي‌گيرند.

در محدوده مطالعاتي 18 تيپ گياهي از يكديگر تفكيك گرديده كه يك تيپ آن به صورت درخت و درختچه كه حد فاصل جنگل و بيشه است بصورت نوار باريكي در دره تيوان و دره علي‌بلاغ ديده مي‌شود و شاخص‌ترين گونه درختي در كل منطقه ارس است كه حتي پايه‌هاي بسيار قديمي (800 سال) در منطقه ديده مي‌شود.سلامت پوشش گياهي و يا سلامت تيپها از حد خوب تا متوسط بوده ولي حركت آن به طرف تعالي و يا مثبت مي‌باشد. بزرگترين تيپ از نظر سطح تيپ شماره 3 كوچكترين تيپ از نظر سطح تيپ شماره 10 مي‌باشند. در منطقه 49 گونه گياهي دارويي كه از اين تعداد 8 گونه داراي توليدات تجاري بوده و 8 گونه نيز داراي ارزش صنعتي مي‌باشد و 16 گونه داراي ارزش براي ايجاد فضاي سبز و معماري زينتي است و 15 گونه داراي ارزش خوراكي مي‌باشد. ضمناً 6 گونه گياهي جزء گياهان نادر آسيب‌پذير مي‌باشد و 24 گونه بر اساس كتاب Redlist مؤسسه تحقيقات جنلگلها و مراتع جزء گياهان در معرض خطر مي‌باشد.

پستانداران:

مجموعه تندوره یکی از بهترین زیستگاههای پلنگ در ایران می باشد.از دیگر گونه های شاخص می توان به قوچ و میش اوریال ، پازن ، گربه جنگلی ، گرگ ،روباه ،کفتار و شغال اشاراه نمود.

پرندگان:

از جمله پرندگان منطقه می توان از هما ،قرقاول بال سفید،عقاب طلايي ، سارگپه پا بلند ، جغد كوچك، كبك ، تيهو و انواع گنجشکسانان  را نام برد.

خزندگان:

 لاك پشت مهميزدار معمولي ،انواع آگاما،مار کبری،مارجعفری،افعی شاخدار،افعی معمولی و تیر مار از جمله خزندگان منطقه می باشند.

6-    جاذبه های توریستی :

ارتفاعات شکرآب ، ارتفاعات تیوان ،دره چهلمیر و دره چرلاق از جمله جاذبه های طبیعت گردی منطقه می باشند.

منبع:http://www.khrdoe.ir